gulumseda.com

Az önce eÅŸiyle boÅŸanma kararı alan bir arkadaşımla görüştüm. Okuldan arkadaşım kendisi. Kendine özgü dolu dolu kahkahalarıyla yerini alırdı sohbet grubumuzun içinde. Ama ÅŸimdi o kahkahalar hayata tutunmaya, gücünü korumaya  ve küllerinden doÄŸmaya adamış kendini.

Kolay deÄŸil. BoÅŸandığında bitek yatağının diÄŸer yarısı olmuyor ki deÄŸiÅŸen. Planların deÄŸiÅŸiyor, "bundan sonra"sıların, düzenin, düşüncelerin vs. Kalbinde onarmalar baÅŸlıyor, umrumda deÄŸil herkes istediÄŸini desin desen de ona buna yapılacak açıklamalar hazırlanıyor. ÇocuÄŸun psikolojisi, velayeti, eÄŸitimi, nafakası, boÅŸanma süreci falan oldukça yorucu. Haliyle konuÅŸtuk uzun uzun, biraz teselli vermeye çalıştım, biraz anlamaya, ne yalan söyleyim biraz bende sövdüm onun kocasına.

Klasik olacak ama kimse boÅŸanmak için evlenmiyor. O zamanki ruh haliyle, mantık çerçevesiyle bu tamamdır dediÄŸi kiÅŸiyle evlendi o da. Olur bu iÅŸ dedi, bu adamla yaÅŸanır, hayat paylaşılır, çocuk yapılır, ömrüne katılır... Evlenmeden önce hergün beraber vakit geçirmek isteyen, güllerle çiçeklerle kapıya dayanan adam karısını evin bir köşesine atıvermiÅŸ sonraları, yemek bulaşık çamaşır nöbetlerine. Åžimdi ise yeni cümlelerle, evliliÄŸe dair çıkardığı dersler ve yeni notlar belki yeni kriterlerle karşımda buldum onu.

Herkes yaşayarak öğreniyor dedim ya, herkes kendi edindiği tecrübelerine dayanarak, kalbindeki yaralara bakarak bir bundan sonrası yada "şimdi olsa"lı bir madde ekliyor hayat listesine.

Telefon kapandı ve çoÄŸu zaman olduÄŸu gibi yine kendime döndüm. İç sesime kulak verdim, kendi hayat filmimi şöyle bi geriye saydım. Bende yüzleÅŸtim kendimle ve benim "ÅŸimdi olsa"lı cümlelerimle. Åžimdi evlensem benim de ekleyecek maddelerim var kriter listeme.

Kalbimin önüne geçen, aşık olduÄŸumda pır pır uçuÅŸan o kelebeklere "dur hele noluyoruz" diyen, eÅŸeÄŸini saÄŸlam kazığa baÄŸlayan, yoÄŸurdu üfleyerek yiyen... Yaşın ilerledikçe, hayatına günler, yaÅŸanmışlıklar eklendikçe bakışın da deÄŸiÅŸiyor olaylara. Tabi bununla beraber evlendiÄŸin adama da... YaÅŸamda karşına çıkacaklarla ilgili yılların kazandırdığı bir güç olsa da daha ürkekleÅŸiyorsun adımlarını atmakta.

Kanın deli akmıyor bir kere, iki gün birlikte okul kaçamağı yaptığın kiÅŸi kankin olmuyor mesela, sırlarını en çok kendine saklamaya baÅŸlıyorsun tanıdıkça ve gördükçe. EÅŸ seçiminde yaÅŸ ilerledikçe artan seçicilik var bide yaÅŸanan günlerden, geçen ömürden nasibini alanlarda.

Mesela ben geriye dönüp şöyle bir baktığımda ÅŸaşıveriyorum bazen kendime. Vay bee bunu ben mi yapmışım, nasıl yapabilmiÅŸim cümleleri dökülüyor dilimden. Åžimdi olsa yapmam dediklerimin yanında ÅŸimdi olsa yapamam dediklerimde birikiyor hayat satırımda. Alışkanlıkları deÄŸiÅŸiyor insanın, en yapmam dediklerinin içinde oluyor, "bizim zamanımızda"lı cümleler kurmaya baÅŸlıyor, yeni evleneklere nasihatleri oluyor zamanla. 

Åžu an Ä°stanbul geldi ilk aklıma. Kanım dediÄŸim, canım dediÄŸim, dost diye omzuna yaslandığım, Ã§at kapı gidebildiÄŸim insanların olmadığı; geleceÄŸi için günler öncesinden 5 çeÅŸit börek 3 çeÅŸit pasta 6 çeÅŸit salata yapmam gereken misafirler ağırladığım gösteriÅŸin gırla yaÅŸandığı, samimiyetin zerresini bulamadığım bu ortama gelemezdim sanırım ben. Ya sevdiÄŸi kız için ÅŸehrini deÄŸiÅŸtiren bir adam olurdu kocamla bizim hikayemizin adı yada öylece kalırdı iki küçük kol düğmesi misali. EÅŸimi daha saÄŸlam duygularla, daha bikirmiÅŸ vefayla, ortak yaÅŸanan acılarla, bol kahkahalarla, beraber geçen gece ve gündüzle altı yıldır hayatımıza anlam katan yavrumuzla sevsem de ÅŸimdi çok daha az cesaret ederdim onunla da olsa ailemin uzağında olmaya. Belki on yıl öncesinde dünyanın her yerine gidecek kalbim ÅŸimdi ince eleyip sık dokumadan bir adım bile atamıyor uzaklara.

Deli çaÄŸlarımızın deli kanı aldığı risklerle bazen saÄŸlam vuruÅŸlar yapsa da bazende deliliÄŸine maruz kalıp "ahh keÅŸke!" diye kazınıyor dilimize. Neyse yine de iyidir ahh keÅŸkeler. Çünkü yön verirler "bundan sonra"mıza, artık yapmayacaklarımıza. Biliriz ki hatalar yine olsa da hayatımızda ayınısı asla yaÅŸanmayacak bir daha.

Ama söylemeliyim ki iyiki deli akmış kanımda evlenmiÅŸim kocamla. Åžimdi olsa bana göre dünyanın en iyi kocasını yok Ä°stanbul'a gelemem, yok ailemi bırakamam duygusallığına kapılıp baÅŸkalarına kaptırmıştım Allah muhafaza. Aferin Seda! Bu kocaman iyiki bir ömür yetsin inÅŸallah sana.

Bu Yazı: yine olsa yine bunları yazar mıydım diye düşündü ama yıllar öncesindeki gibi içinden geleni yaptı. BU yazının kriterleri deÄŸiÅŸti ama yüreÄŸi hep aynı kaldı.