Kantinin kreşteki Saadet teyzesinin mutfağı olduğunu ve bi ihtiyacı olduğunda elini kolunu sallaya sallaya gidip alabileceğini sanan Vuslat önce bir kantinin para isteyen görevlilerine toslasa da bu yeni durumu kısa sürede benimsedi. Bu kantin denilen meretin içinde bir dolu abur cubur barındırdığını farkedip, parayı ver düdüğü çal olsa da kumbarasındaki paralarla bu işin üstesinden rahatça gelebileceğini, arkadaşları eşliğinde yenilecek çikolata şeker için buna değeceğini düşündü.
Eeeee biz de baktık bi bir anne baba olarak bu gidişe bir dur deme zamanı gelmiş de geçiyor bile. Naparız ne ederiz diye bir durum kritiği yapıp birde uzman görüşlerini dinledikten sonra Vuslat'a şimdilik haftalık 7 lira verelim bakarsa bağ olsun bakmazsa dağ olsun kararına vardık.
Zaten 5 yaşından itibaren çocuklara harçlık vermeye başlanabilirmiş. Ve bu çocuğun bilinci, sorumluluk alması, para kontrolü ve tutumlu olmayı öğrenmesi adına önemli bir durummuş. Harçlık miktarı da çocuğun yaşına ve yaşanılan yada çocuğun bulunduğu ortama göre değişkenlik gösterebilirmiş. Mesela çocuğun muhatap olduğu sosyal ortamda onu zor durumda bırakmamanın önemli olduğu kadar 6 yaşındak bir çocuğa 50 lira harçlık vermek de tutarsız bir davranış.
Harçlığı olan çocuk benim şu kadar miktarlık bir seçim hakkım var diye düşünmeli. Ayrıca verilecek miktar çocuğun kendi keyfi harcamaları için ayrılmış olmalı. Anne babanın bunda dırdır bırbır vırvır etme hakkı yok yani. Bunların yanında çocuğun yiyecek içecek giyecek gibi ihtiyaçlarını karşılamada yine anne baba sorumlu. Ama mesela olur ya çocuk 15 liralık bir oyuncak değil de 25 liralık bir oyuncak istediyse çocukla "bak ben bunun 15 lirasını ekliyorum ama 25 liralık olanını almak istiyorsan geri kalan 10 lirasının da senin kendi harçlıklarınla tamamlaman lazım" gibi bir konuşmaya girilmeli. Bunların yanında ebeveyn çocuğunun gönlünden geçen bir oyuncak vs. de sürpriz olarak alabilir.
Yani amaç senin de paran var artık istersen biriktirir paranı artırır daha pahalı isteklerini bile alabilirsin, yada günlük çikolata şekere tav olur diğer büyük isteklerine ulaşamazsın. Bunu sen belirleyeceksin, karar senin elinde mesajı vermek. Hem param var diye kendini iyi hissetsin hem kıyıya köşeye bikaç kuruş atarak tutumu öğrensin.
Tüm bunarın etkisi olarak çocuk zaman geçtikçe parasının sorumluluğunu almayı öğreniyor. Aile içerisindeki işleri yaparken işleri planlamayı, zamanın kıymetini öğreniyor.
Bu yazı: haftalık 7 lirayla pahada hafif tecrübede ağır bir hayat dersi vermek için kolları sıvadı. Bu yazının derdi 3-5 kuruş değil, bu yazının derdi çocuğunun geleceğiydi.
0 yorum
Yorum EkleYorumunuz