Dilenci

Bugün kreÅŸe Vuslat'ı almaya giderken yaÅŸlı bir amca yanıma yaklaÅŸtı ve "Yolda kaldım Allah rızası için yol parası ver bana" dedi. Hani yardım isteyen boÅŸ çevrilmez öğretileriyle büyüdük ya Ã§oÄŸumuz, yada "KomÅŸusu açken tok yatan bizden deÄŸildir" hadisini kılavuz bildik ya kendimize gerçekten yolda kaldı mı durdup düşündüm o anda. Ufff ahh ÅŸu güvensizlik... KeÅŸke inanabilseydim söylediklerine. Öyle bi zamandayız ki kimin gerçekten ne olduÄŸunu bilemiyoruz. Amca para isteyince bir sürü gel git yaÅŸadım kendi içimde. (Aslında bunlar hepimizin her zaman karşılaÅŸtığı durumlar ama bazı insanlar etkiliyor iÅŸte beni.)

Kızgın yanım: Seda prim verme şunlara geç git, dedi.
Güvensiz yanım: Hadi bir iki lira ver de boş çevirmemiş ol, dedi.
Duyarlı yanım: Yanına kadar sokuldu demek ihtiyacı var bi 20 lira çıkar da günlük ihtiyacını bari gidersin adamcağız, dedi.
Temkinli yanım: Durağa kadar yanında git otobüse bindir ve yol parasını da o anda eline ver dedi.

derken ne kadar düşündüysem ben durumu bir karara bağlayamadan adamcağız yanımdan çekti gitti.

Cami önlerinde, sokak aralarında, orada burada o kadar dilenen insana rastlıyoruz ki aralarında çaresiz biri var mı, yada bunların hangisi iÅŸi meslek haline getirmiÅŸ her zaman anlamak mümkün olmuyor. Bende para isteyen insanlar arasında kendimce "Para istemekte zorlanıyor mu, çalışma gücü olamayacak bi görüntüde mi, peÅŸpeÅŸe dualar sıralayacak kadar alışkın mı duruma, yoksa mahçup bir tavırda mı" gibi kriterler belirledim. Para vermeden önce bunları anlamaya çalışıyorum. Hııı bunlar ne kadar iÅŸe yarar yada ne kadar saçma yoruma açık tabi. Gerçekten çaresiz ve ihtiyacı olan birinin yanından vurdumduymaz olarak geçip gidiyor olmak hiç doÄŸru gelmiyor bana. Bunun tam aksi olarak niyeti kötü insanlarca bu hassas duygumun kullanılması yada bu iÅŸi meslek haline getirmiÅŸ insanları güçlendirmek, prim vermek de istemediÄŸim bir durum. Söylenmez böyle ÅŸeyler ama güvenebileceÄŸimiz derneklere gücümüz yettiÄŸince katkıda bulunmaya çalışıyoruz herkes gibi ama ÅŸu sokaklarda karşılaÅŸtığım insanlar her defasında vican muhasebesi yaptırıyor bana. 

Bu konuda daha önce iyi deneyimlerimin olmaması da beni negatif yönde etkiliyor açıkcası. Bir defasında elinin yüzünün pamukluÄŸuna aldandığım baÅŸka bir yaÅŸlı bir amca para istemek için yanıma yaklaÅŸmıştı yine. KonuÅŸmak istedim onunla, halini anlayım dinleyim istedim. Bana kimsesiz olduÄŸunu falan anlatınca da hadi beni evine götür dedim. Bir taraftan da eÅŸime haber verdim böyle böyle ben amcayla gidiyorum soruyum soruÅŸturuyum gerçekten ihtiyacı varsa hergün bir tas yemek versem elime yapışmaz diye. EÅŸim tabiki hoÅŸlanmadı ve "Tanımadığın bilmediÄŸin yerlere gitme nasıl güveneceksin kimdir nedir bilmiyorsun" gibi ÅŸeyler söyledi. Neyse ben kararlıydım, birÅŸeyler yapmak istedim amca için. Biz bir süre yol gittik ve benim tanıdığım bildiÄŸim yerlerden bir hayli uzaklaÅŸtık. Daha sonra ben aslında buralarda oturmuyorum gibi ÅŸeyler söylemeye baÅŸlayıncada iÅŸin içinden çıkamadım ve Seda vazgeç bu kahramanlıklardan deyip çaresiz evimin yolunu tuttum. 

Bir dönemde de bir yardım derneğinde gönüllü olarak görev aldım. Nasıl kriterlerde, ne yardımı yapılıyor daha yakından görmem için iyi oldu bu. Yardım için başvuran ailelerin evleri özel görevlilerce ziyaret ediliyor. Evin şartlarından ev halkının şikayetlerine, yaşam şekline, mutfak erzağına kadar bir inceleme yapılıp gerekli görülen miktarda gerek burs, gerek kira, gerek eşya yada kıyafet yardımında bulunuluyor. Bu ev inceleme durumunu önce yadırgamıştım, incitici olduğunu düşündüm. Ama bana üstlerinde yadım için para veren ailelerin sorumluluğu olduğunu dolayısıyla verilen paraların gerçekten ihtiyacı olan ailelerin eline geçeceğine emin olmak adına bunun yapılması gerektiğini söylediklerinde de haklı buldum.

Sokaklarda kim olduğunu bilmediğimiz insanlara yaptığımız yardıma nazaran güvenilir derneklerce gerçekten yardıma ihtiyacı olduğu tespit edilmiş ailelere yardım etmek bana göre çok daha eftal.

Bu yardım olaylarının farklı bir yönü daha var ki bir kısır döngüdür gidiyor. Evet duyarsız olmayalım yada devletten beklemeyelim herÅŸeyi. Elimizden geldiÄŸince bizde dokunalım baÅŸka bir hayata.Yalnız kime, kimden, ne zamana kadar yardım? KeÅŸke mümkü olsa da baÅŸka boyutlara taşınabilse bu durum. Paradan ziyade iÅŸ imkanı saÄŸlama, iÅŸ garantili ücretsiz meslek edindirme kursları gibi olanaklar artırılabilse. HoÅŸ benim bu nacizane önerilerim köklü geçmiÅŸe sahip dilencilik kavramını ortadan kaldırıverir mi bilinmez.Ä°ÅŸte böyle. Yardım etmek sorun deÄŸil de dediÄŸim gibi ahh ÅŸu güvensizlik olmasa. Birileri para isterken yüzlerine bakmadan mı geçelim, geçiÅŸtirmek için bir iki lira mı verelim eline, ben yardımımı derneÄŸim aracılığıyla yapıyorum zaten kardeÅŸim rahatlığıyla yola devam mı edelim? Yoksa çocuklarımıza bazı öğütleri verirken yeni zaman ÅŸartlarına uyarlayıp  "yardım edeceksin ama...", "duyarsız olmayacaksın ama...", "insanlara güveneceksin ama..." lı maddeler mi ekleyelim? 

Etiket :  dilenci , yardım , dernek ,  

1 yorum

Yorum Ekle
Ali Çömez(26-01-2015 23:40:42)

"Gerçekten ihtiyacı olan utanır isteyemez" Diye bir sözü vardı Hz Ali ra'nın yanlış hatırlamıyorsam. Gelelim konuya Paranın nereye gittiğini bilmek sana bağlı değil sen ihtiyacı var olarak düşün parayı ver sorumluluk senden gitsin. Güvenmesende cebindeki bozukları ver şahsen öyle yapyorum...

Yorumunuz

  1.